เส้นทางการเดินทาง
คราวนี้ก็เหมือนก็เหมือนกับคราวอื่นๆกับการเดินทางของผม มักจะเที่ยวหลังทำงานหรือเที่ยวไปทำงานไป
ก่อนหน้านี้ ผมเคยไป จ.อยุธยา 3-4 หน แต่ไปทำงานล้วนๆไปแล้วก็กลับ ไม่เคยได้วิ่งวนในเมืองเลย
คราวนี้ไปทำงานแล้วเวลาเหลือหลายชั่วโมงก็เลยเข้าไปวนในเมือง ใจจริงกะว่าจะไปหาก๋วยเตี๋ยวอยุธยากิน
เพราะเห็นใน กทม. ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือชอบติดป้ายบอกว่าเป็นก๋วยเตี๋ยวเรืออยุธยา วนในเมือง 2 รอบ
เห็นสถานที่ประวัติศาสตร์ตลอด เสียดายจริงๆที่ถ่ายไปได้แค่ 2 รูป หลังจากนั้นbattery หมด เพราะไม่ได้เตรียมมาเที่ยวจริงๆ
วิ่งวนในเมืองรู้สึกว่าคนอยุธยาน่าจะมีความสุข เพราะความที่มีสถานที่โบราณทางประวัติศาสต์นี้เอง
ก็ทำให้พื้นที่ส่วนใหญ่จึงยังคงไม่กลายเป็นตึกรามบ้านช่องไปเสียหมดเหมือนหัวเมืองใหญ่อื่นๆ
ความแอร์อัดก็ไม่ค่อยจะเห็นเท่าไร แต่ผมก็คงจะยังวิ่งวนไม่ทั่วเมืองหรอก เพราะว่าใจมันหาก๋วยเตี๋ยวเรืออยู่
(หิวแทบแย่) มาเจอร้านขายโรตีสายไหม บนถนนอู่ทอง ผมเห็นป้าแก่ๆขาย ผมก็เลยจอดรถ(แทบไม่ทัน)
แล้วถอยไปซื้อมากะจะเอามาฝากเพื่อนที่อยู่บ้านใกล้กัน(โทษทีซะเรียบไปแล้วไข่)แต่ก็อย่างว่า…ไม่เสียที
ที่ผมเป็นคนชอบกินขนมเลือกกินไม่ผิดอร่อย แป้งหนานุ่มกำลังดีสายไหมไม่หวานเกินไปกินแล้วไม่ต้องเครียดกับเบาหวาน
ซะซะเกลี้ยงเลย ด้วยข้ออ้างในใจว่า เก็บไว้ข้ามวันเดียวมันเสียซะก่อน…
ขับไปไม่เจอก๋วยเตี๋ยวสักจ้าว ก็เริ่มถอนใจแล้วเพราะหิวยังไม่ได้กินข้าวเช้าแล้วนี่มันบ่ายโมง
วนไปวนมาเจอป้าย “ตลาดน้ำอโยธยา” หลายป้ายมากมาย คิดเอาว่ามันต้องเป็นอะไรที่น่าสนใจ
เลยวิ่งงไปตามป้ายกะว่าไม่อดแน่ๆ เพราะตลาดน้ำไหนๆเขาก็มีของให้กินมากมายจนแทบไม่รู้จะกินอะไรเลย
(วิ่งไปตามแผนที่ๆผมทำ link ไว้ให้นะแหลนะ ไปม่ได้ยากอะไรเลย) พอเข้าไปพบว่าเป็นสถานที่ๆยังสร้างไม่แล้วเสร็จ
และก็มีอาหารขายอยู่แค่ 3 เจ้า เป็นก๋วยเตี๋ยวหมู, ผัดไทย, และส้มตำ ก็หิวแล้วตาลายก็ก๋วยเตี๋ยวหมูกับส้มตำและโค๊กละกัน
ง่ายๆยัดๆเข้าไปแล้วค่อยเดินดู กินเสร็จก็ลุกเดินไปจะถ่ายรูป ฉิบ..ถ่านหมด อดเลย

สถานที่ร่มเย็นด้านหน้า ลมโกรกตลอดเวลา (ก็เพราะวันนั้นแดดจัด แต่ฝนมันจะตก ความกดอากาศสูงต่ำมาเจอกัน ลมกันพัดติ้วๆ เท่านั้น)
น้ำใสไหลเป็นคลื่นน้อยๆ สานที่ออกแบบก่อสร้างขึ้นใหม่ ไม่ใช่ตลาดโบราณเก่าแก่ แต่เชื่อว่าหากเปิดตัวแล้ว จะตังเป็นพลุแตก
เว้นแต่ว่าจะทำการตลาดได้แบบวิบัติมากๆ จนไม่เกิด แต่โดยส่วนตัวเชื่อว่าเกิดแน่ๆ เพราะแม้แต่ตลาดสามชุก จ.สุพรรณบุรี
ที่ไกลจากกรุงเทพมากกว่าเท่าตัวก็ยังมีคนแห่ไปกันมากมายจนล้นตลาด แสดงว่าระยะทางไม่ใช่ปัญหาของคนอยากเที่ยว ปัญหานี้ข้ามไปได้เลย
จะจัดทัวร์ใกล้ๆชิลๆ ก็น่าสนใจ เพราะในจังหวัดมีสถานที่โบราณมากมาย ไหว้พระ ขี่ช้าง เสร็จพาไปช๊อปปิ้งกินข้าวกันที่ตลาดก็ทำได้
สถาพถนนในเมืองรถไม่มาก พื้นที่ส่วนใหญ่ที่ผมผ่านไปเป็นสถานที่โบราณ เห็นแล้วเพลินกว่าตอหม้อ BTS มากมาย

อะพอดีผมไป search ใน google พบภาพออกแบบของเขาไว้สวยงาม ลองดูกันเล่นๆไปก่อน
แผนฝัง 3D ของตลาดอโยธยา จ.อยุธยา
*ขออภัยเจ้าของภาพที่ไม่ทราบว่าจะขอท่านทางไหนครับ

มองจากภา 3D สวยดี แต่ไม่ตรึงใจเท่าสถานที่จริงอย่างแน่นอน เพราะบรรยากาศโดยรอบจะปั้นแต่งด้วยความเคลื่อนไหว
ของลม ผืนน้ำ ต้นไม้และผู้คน สิ่งเดียวที่เป็นห่วง คือวันเปิดคือวันทีี่ 6 พค. 53 ช่วงนี้ร้อนดับ ต่อด้วยฝนกระหน่ำ
จากภาพคงเห็นว่าใครไปก็เปียกแน่ๆ เพราะสวยเปิดรับธรรมชาติขนาดนั้น ที่ห่วงกว่าคือแม่ค้าพ่อค้าจะสู้ฝนกันไม่ไหวถอนใจไปหากินที่อื่นกันเสียก่อน กว่าจะบูมการตลาดก็มีหลายคน
หนีหายไปเพราะสายป่านไม่ยาวไกลเท่าท่าเจ้าของโครงการเป็นแน่.. วันนี้แอบเห็นเจ้าของโครงการด้วย
ท่าทางถ้วงท่าเป็นคนกันเองและเป็นนักถ่ายทอดที่ดี คงต้องให้ credit ท่านเพราะใครจะทำโครงการนี้ได้
ก็คงใช้ทรัพย์ไม่น้อย ท่านก็แน่นอนหล่ะว่าประสบการณ์ชีวิตธุรกิจคงโชคโชนกว่าละอ่อนอย่างผมแน่นอน
(จะห่วงหรือไม่ห่วงดี…กรูงง) พอไว้ตรงนี้ ง่วงมากๆ